سازمان سیاسی صرفاً متشکل از افراد سیاسی نیست، بلکه متکی بر کادر است. یعنی یک سازمان سیاسی باید بتواند افراد مستعد را جذب بکند، با یک فرهنگ سیاسی آشنا بکند و آموزش‌های لازم را به او بدهد و برای رزم سازمانی آماده‌اش بکند. سازمان سیاسی رزم خودش را دارد. به عنوان مثال وقتی ایران با

مشروطه‌خواهی یک ایدۀ واهی یا یک ایدۀ انتزاعی نیست. بخاطر این‌که کارنامه دارد. مثلاً در مورد زنان، باید دید که قبل از انقلاب چه اتفاقی افتاده است، هم در دورۀ رضاشاه فقید و هم در دورۀ محمدرضاشاه فقید. در این دوره‌ها زنان از زندگی سابق یعنی از سبک سنتی بیرون آمدند، وارد جامعه شدند، در

در سیاست نمی‌توان تضمین داد. اما می‌‌توان تحلیل کرد که کدام نظام مستعد دیکتاتوری‌ست و کدام نظام این استعداد را کمتر دارد. در پادشاهی مشروطه، آن قانون اساسی‌اش، اگر بتوان از این لفظ استفاده کرد، مهمترین تضمینی‌ست که می‌تواند بدهد. چرا؟ برای این‌که در آن قانون اساسی حاکمیت از آنِ ملت است. مسئلۀ داشتن تاج