فرخنده مدرّس گاه در زندگی لحظاتی پیشقدم می‌شوند، هر قدر کوتاه و استثنایی، که آدمی، اگر هنوز آنقدر بخت یارش باشد و استعداد و حس سعادتمندی را از دست نداده باشد، می‌تواند، فارغ از همۀ آلام، دلهره‌ها، نگرانی‌ها و دلمشغولی‌های سنگین فردی و جمعی، و بدور از هرگونه تجزیه و تحلیل‌های «عقلانی» و رها از